De voetballers van Linschoten konden tegenstander Perkouw precies een half uur bijhouden. Toen vonden de Berkenwouders het welletjes en zette de gastheren met gemak opzij.
Op een ijskoud sportpark Rapijnen begon de thuisploeg een beetje verkleumd aan het duel. Binnen twee minuten wisten de bezoekers de score te openen. Linschoten schrok wakker en gaf flink tegengas. In de twintigste minuut zorgden de gebroeders Borst voor de gelijkmaker. Bram kopte op doel, de rebound was voor Ben.
Linschoten sleepte Perkouw mee in het duw- en trekvoetbal en daar wisten de bezoekers geen raad mee. Tim Clements wurmde zich door de verdediging van de geel-zwarten en schoot Linschoten op voorsprong.
Na wat onderlinge tirades wist Perkouw wat het te doen stond: blijven voetballen. Linschoten kwam nauwelijks de middellijn meer over en nog voor het rustsignaal stond Perkouw weer op voorsprong.
In de tweede helft dacht Linschoten het kunststukje uit de eerste helft te kunnen herhalen, maar Perkouw was geenszins van plan mee te werken en maakten de voorwaartsen van Perkouw korte metten met het defensief gestuntel van Linschoten. Op het uur stond Perkouw op een 2-5 voorsprong en besloot gas terug te nemen. Na het laatste fluitsignaal kon Linschoten zich troosten met de wetenschap dat alle concurrenten hadden verloren, maar een Linschoten in deze vorm is rijp voor degradatie.