Verliezen met 1-4 was niet nodig, want vooral in de eerste helft was ESTO veel beter, voetbalde verzorgd en scherp. Dat ESTO in de zesde minuut op achterstand kwam…
vanwege een fraaie en onhoudbare poeier deed daar niets aan af.
Dikke kansen waren er voor de rust voor Bodegravers om de pot naar zich toe te trekken. Die waren er overigens ook voor Stompwijk ’92. Fantastisch keeperswerk van Joey Anker voorkwam dat. ESTO was daarmee wel gewaarschuwd voor de messcherpe counters van de razendsnelle en slimme voorhoede van de gasten.
Na de rust viel de dreiging van de thuisclub weg. Er was veel balbezit maar weinig druk naar voren. In de 67e minuut viel het tweede doelpunt voor de Stompwijkers uit een counter. Daarna was de organisatie bij ESTO verdwenen. Omzettingen en de wissels losten dat niet op en de zoektocht naar de aansluiter viel volkomen in het mandje van Stompwijk.
Opnieuw waren het counters, steeds slim aangespeeld richting hun tweemansvoorhoede, die ESTO in het stof deed bijten. Nauwelijks kon de thuisploeg daar iets tegenoverstellen en de einduitslag van 1-4 deed uiteindelijk toch recht aan de verhoudingen op het veld.
Foto: Han Koevoets
De doelman van Stompwijk pakt de bal